ข้อว่า สจฺเจ จ อกุปฺเป จ มีความว่า จำเลยพึงตั้งอยู่ในคำจริงและในความเป็นผู้ไม่โกรธ. จริงอยู่ จำเลยต้องให้การตามจริง และต้องไม่ทำอาการโกรธเคือง. อธิบายว่า ไม่พึงโกรธด้วยตนเอง ไม่พึงกระทบกระทั่งผู้อื่น. คำที่เหลือในที่ทั้งปวง ตื้นทั้งนั้น ฉะนี้แล. ปาฏิโมกขัฏฐปนักขันธกวรรณนา จบ
